λάτρευε
τα
σκούρα
χρώματα,
τα
σκούρα
νερά,
τα
σκούρα
ηχοχρώματα,
τις
σκούρες
αισθαντικές
φωνές...
και
τότε
τις
άκουσε:
δυο
ανθρώπινα
βιολοντσέλλα
καθένα
με
τη
χροιά
του
και
έμεινε
εκστατικός -
σε
ποια
από
τις
δύο
σκούρες
θάλασσες
να
βουτήξει...
-------------------------------------------
ιδού το δίλημμα:
Cecilia Bartoli
Rinat Shaham
_____________________________________
in Nozze di Figaro: Voi che sapete [Mozart]
6 σχόλια:
Υπέροχες και οι δύο οι φωνές. Ένας από τους πιο γλυκούς και νομίζω μοναδικούς σε όλη την ιστορία της όπερας ρόλους. Της πρώτης μου μουσικής αγάπης, του Μότσαρτ.
Ευχαριστίες λοιπόν και καλή σου μέρα :)
νά σαι καλά, καλέ μου φίλε!
χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσαν...
εμενα παλι,δε μ'αρεσει η οπερα(μη με ρωτησεις γιατι,δε ξερω)αλλα μ'αρεσει αυτο το ερωτικο διλλημα που εγραψες
καλη μερα κι απο μενα(ξυπναω λιγο αργα)
σοκολάτα μου,
ευπρόσδεκτα πάντα τα σχόλιά σου...
ακόμη κι αν δεν σου αρέσει η όπερα
[και όχι, δεν θα σε ρωτήσω γιατί]
χαίρομαι που πέρασες από εδώ
και χαίρομαι που σου άρεσε έστω το κείμενο
ξέρεις, είναι μικρές μικρές εικόνες
που ξεπηδούν μέσα από ήχους και εικόνες...
ΥΓ έχω μια μικρή μικρή ιστορία που στριφογυρνά γύρω από τις τελευταίες καταπληκτικές σου ιστορίες.
αν τελικά γεννηθεί, θα στη στείλω κι αν σου αρέσει ίσως την ανεβάσω σαν ποστ...
οκ.ειμαι σιγουρος πως θα μ'αρεσει αν τελικα γεννηθει.αλλα και να μην γεννηθει μ'αρεσει που οι εικονες "μας" σου εφεραν εμπνευση
ok, σοκολάτα, κατάλαβες ότι εννοούσα τις τελευταίες φωτό..
ελπίζω σύντομα να στη στείλω...
:-))
Δημοσίευση σχολίου