by sokolatas
Άνοιξε τα μάτια. Από το φινιστρίνι του σκάφους τον είδε. Τον Νέο Πλανήτη. Τη Σωτηρία τους. Μέσα από την αραιή νέφωση είδε τις παρθένες του λίμνες, τα ακόμη σχηματιζόμενα βουνά του, τις ατελείωτες ερήμους.
Ήταν ακόμη Νέος.
Και ήταν ακόμη Μωρό.
Και είδε και τον ομφάλιο λώρο, που τον έδενε πάντα με το μητρικό του άστρο, είδε τα πράσινα χέρια του, δειλές παλάμες, που ακόμη κρέμονταν με αγάπη από αυτόν.
Ακόμη φοβόταν, να απαγκιστρωθεί.
Και τότε τους "είδε" εκεί, προσγειωμένους πάνω του. Χιλιάδες θηρία διψασμένα, να αλυχτούν, να τον ποδοπατούν, να τον βιάζουν.
Φοβήθηκε.
Κοίταξε τα χέρια του, τώρα γαμψά, πατούσες αρπακτικού.
Κοίταξε το κόκκινο κουμπί του σκάφους.
Κάτω του ο Νέος Πλανήτης, να τον κοιτά με τα μεγάλα του μάτια.
Γύρω του χιλιάδες ύαινες να γελούν πεινασμένες στη θεα του.
Δε φοβόταν πια.
Πάτησε το κόκκινο κουμπί του σκάφους.
--------
Στην επιφάνεια η έκρηξη ακούστηκε σαν ένα "ποπ" και ο Νέος Πλανήτης έκοψε με μια απότομη κίνηση τον ομφάλιο λώρο.
Ευτυχώς είχε έρθει η Σωτηρία του.
για τον σοκολάτα - τον ευχαριστώ για το δώρο του... ελπίζω να του αρέσει το δικό του...
Κυριακή 22 Ιουνίου 2008
Νέος Πλανήτης
Αναρτήθηκε από Stardustia στις 3:20 μ.μ.
Ετικέτες εικονες, με μιαν ανασα, φωτο
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
κατι μου μπλοκαρει τη φαντασια κα δε μ'αφηνει να μπω σε αλλους κοσμους.που με κραταει φυλακισμενο στο "εδω",να φανταζομαι μονο επιφανειακα,αχρωμα σχεδον.ξερω.δεν ειναι μονο δικο μου το προβλημα και ξερω πως μονο οταν ελευθερωσω την φαντασια μου απο τη φυλακη της λογικης και της κριτικης θα νοιωσω κι ο ιδιος ελευθερος
το κοκκινο κουμπι ισως να μου χρειαστει.να πω την αληθεια το χρησιμοποιω εδω και λιγο καιρο,αλλα τωρα απεκτησε κι ονομα
σ'ευχαριστω για το δωρο σου
ώστε σου άρεσε...
όπως και μένα η φωτό και το χόλιό σου...
και για αυτό αν και αρχικά σκέφτηκα να στείλω κάποιους να ζήσουν εκεί,
τελικά άλλαξα γνώμη...
καλησπέρα
Δημοσίευση σχολίου