πολύ κολακεύτηκα! μόλις το είδα! δε μου λες παλιοκάθαρμα, πώς το έμαθες (κατ'αρχάς το έμαθες;), ότι έσπασα το @#$@$#ποδό μου σε παιδική χαρά; η φωτό στην ερημιά της είναι ό,τι πρέπει για το συναισθηματικό μου κόσμο. μπορούμε να σκεφτούμε πως στην ιστορία είμαι η παλιομάγισσα που τελικά γίνεται ψητή. γκρρρρρ....
πολύ λυπάμαι abttha που θα σε απογοητεύσω, αλλά ιδέα δεν είχα ότι μια φωτό των παιδιών μου σε ένα πλάτωμα -και ουχί παιδική χαρά- στο μοναστήρι της Καισαριανής θα μπορούσενα έχει τέτοια επίπτωση στον συναισθηματικό σου κόσμο...
για το ατύχημα "γνώριζα" μονάχα ό,τι αναφερόταν σε ένα σχετικό σχόλιο του cropper, όταν σε καλούσε σε μπλογκοπαίγνιο με χειρόγραφα ποστ... αλλά ο λόγος που σου αφιέρωσα ετούτο εδώ ήταν ότι το προηγούμενό σου σχόλιο -στην παλίρροια- με είχε όντως προβληματίσει, σχετικά με το τι πιθανόν θα ήθελα να αποπνέει το shush! και έτσι, μιας και το επόμενο θα ήταν δίχως περιττά λόγια και "βλακείες" ίσως να σου άρεσε καλύτερα. -όχι ότι τελικά εδώ δεν θα καταλήξω εκεί που θα με βγάλει ο δικός μου συναισθηματικός κόσμος-
όσο για τη μάγισσα, λυπάμαι και πάλι: όντως υπήρχε και τότε και τώρα, η ίδια. Η ίδια που τότε με είχε στερήσει από εκείνα για ένα διάστημα, η ίδια που με στερήθηκαν και τώρα για λιγότερο.-Εξ ού και η καθυστερημένη μου απάντηση..-
βλέπεις, κακές μάγισσες υπάρχουνε, απλώς είναι αόρατες
4 σχόλια:
Ωραίος ο κόσμος τους!!
Που είναι?
Στο μοναστήρι της Καισαριανής,
πριν από λίγα χρόνια
ένα απόγευμα που πρωτοκατάλαβαν, ότι τελικά, υπάρχουν οι καεκές μάγισσες των παραμυθιών...
πολύ κολακεύτηκα! μόλις το είδα!
δε μου λες παλιοκάθαρμα, πώς το έμαθες (κατ'αρχάς το έμαθες;), ότι έσπασα το @#$@$#ποδό μου σε παιδική χαρά;
η φωτό στην ερημιά της είναι ό,τι πρέπει για το συναισθηματικό μου κόσμο. μπορούμε να σκεφτούμε πως στην ιστορία είμαι η παλιομάγισσα που τελικά γίνεται ψητή.
γκρρρρρ....
πολύ λυπάμαι abttha που θα σε απογοητεύσω, αλλά ιδέα δεν είχα ότι μια φωτό των παιδιών μου σε ένα πλάτωμα -και ουχί παιδική χαρά- στο μοναστήρι της Καισαριανής θα μπορούσενα έχει τέτοια επίπτωση στον συναισθηματικό σου κόσμο...
για το ατύχημα "γνώριζα" μονάχα ό,τι αναφερόταν σε ένα σχετικό σχόλιο του cropper, όταν σε καλούσε σε μπλογκοπαίγνιο με χειρόγραφα ποστ...
αλλά ο λόγος που σου αφιέρωσα ετούτο εδώ ήταν ότι το προηγούμενό σου σχόλιο -στην παλίρροια- με είχε όντως προβληματίσει, σχετικά με το τι πιθανόν θα ήθελα να αποπνέει το shush! και έτσι, μιας και το επόμενο θα ήταν δίχως περιττά λόγια και "βλακείες" ίσως να σου άρεσε καλύτερα.
-όχι ότι τελικά εδώ δεν θα καταλήξω εκεί που θα με βγάλει ο δικός μου συναισθηματικός κόσμος-
όσο για τη μάγισσα, λυπάμαι και πάλι: όντως υπήρχε και τότε και τώρα, η ίδια.
Η ίδια που τότε με είχε στερήσει από εκείνα για ένα διάστημα, η ίδια που με στερήθηκαν και τώρα για λιγότερο.-Εξ ού και η καθυστερημένη μου απάντηση..-
βλέπεις, κακές μάγισσες υπάρχουνε, απλώς είναι αόρατες
Δημοσίευση σχολίου