Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008

Αίνιγμα



Τι
είμαι;
Τι
μπορεί
να
είμαι,
αλήθεια;


---------

Η σκυτάλη δική σας

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τι να ναι?στην αρχη μου ηρθε οτι ειναι θηκη για κατι που κρεμιεται διαγωνια στη πλατη.μετα το πηγα στο πιο σουρεαλ και ειναι ομφαλιος λωρος που φευγει απο τη μανα και παει στο στομα του μωρου(το κατω μερος μου φερνει σε μικρο πουλι οπως περιμενει να φαει.αλλα πιστευω δεν ειναι τιποτα απ'τα δυο

nautilus είπε...

κυρά μου, ο άνεμος καθώς αλλάζει τις πιέτες της στολής σου, καθώς παιχνιδίζει με τα γυρίσματα των γραμμών σου, καθώς κοιτάζεις μακριά μου... η μορφή σου που μου στέλνει μηνύματα άσπρα και μαύρα. Κι ο χρόνος στο υπόβαθρο εντελώς σταματημένος.

markos-the-gnostic είπε...

το ερώτημα μου σου με ιντριγκάρει πολύ. όσο για την εικόνα, πολύ αινιγματική ρε παιδί μου, προς το παρόν άπασαι αι προσπάθειαι τόσον του markos-the-gnostic όσο και της lady-lilith απέβησαν άκαρποι

penny είπε...

είναι το προφίλ μία αρχοντικής γυναίκας, μεγάλη σε ηλικία, που έχει πιασμένα τα μαλλιά της κότσο.
Προχωράει προς την εξώπορτα του σπιτιού της, έπειτα από τον ήχο του κουδουνιού που άκουσε, με την αγωνία ζωγραφισμένη στο προσωπό της για το ποιος την θυμήθηκε! Να είναι άραγε αυτός που πάντα περίμενε?

Unknown είπε...

μαυροφορεμένη, μακρυμαλλούσα, μαυρομαλλούσα, καθήμενη σε βράχο και ατενίζουσα το άπειρο...

helorus είπε...

πλάσμα που αναρωτιέται

μια ύπαρξη μοναδική

έκφανση ζωής πολύτιμη

να συνεχίσω;

Stardustia είπε...

Τελικά μπορέι να το ξανακάνω!!! πολύ μου άρεσε που ασχοληθήκατε, όπου κι αν καταλήξατε...


σοκολάτα, εσύ παιδί μου πάντοτε θα με εκπλήσσεις ευχάριστα... άφησες τους συνειρμούς ελεύθερους και το αποτέλεσμα αρκούντως σουρεάλ και καλό... ναι, ο ομφάλιος λώρος ήταν πράγματι ένα πολύ καλό στοιχείο...

Stardustia είπε...

Ναυτίλε μου, καταλαβαίνεις, βέβαια ότι εσύ κρίνεσαι "εκτός συναγωνισμού"... ο μόνος που με γνωρίζει τόσο καλά...
κρατώ όμως ολόκληρη την περιγραφή σου...
αυτήν την εικόνα

Stardustia είπε...

Μάρκο και lady-lilith, θα είμαι επιεικής αυτήν τη φορά
;-)

μα λευκή κόλλα, βρε παιδί μου;;;;

Stardustia είπε...

πέννυ και μίνιμαρ, σας φοβήθηκε το μάτι μου!!!
πολύ πολύ καλά!
μπράβο!!!

Stardustia είπε...

καλέ μου helorus, πρέπει να σε προσέχω...
"ξέχασα" ότι σε κάτι τέτοια είσαι πολύ καλός...

Stardustia είπε...

Οκ, σπανίως σπάω τα σχόλιά μου, αλλά αυτήν τη φορά ήθελα και λίγο... σασπένς:

αυτή η εικόνα ήταν ό,τι "είδα" ένα βράδυ που το φως του πορτατίφ έπεφτε πάνω σε ένα κρεμασμένο ρούχο.

Μια ψηλή, αρχοντική, ίσως γυναίκα, με ψηλή κόμμωση ή καπέλο, εγκυμονούσα της οποίας το προφίλ δείχνει προσμονή και αγωνία, ένταση αλλά και ήρεμη δύναμη...

αυτό από μένα...

αλλά όπως ειπαμε,
απλώς πήρα και εγώ τη σκυτάλη


γιατί τελικά σε αυτό το αίνιγμα

απλώς
δεν
υπήρχε
μόνο
μία
λύση

καλησπέρα σας και σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας