Σσσσσσσσσσσσ,
άκου το μανιτάρι, πώς φυτρώνει επάνω στον κορμό του δέντρου,
κοίτα πώς τρέχει το πράσινο από τα βρύα, χρώμα χυμένο, από απρόσεκτο ξωτικό,
που το εσπρωξε κατά λάθος με τα ποδαράκια του, όταν προσπάθησε να ανέβει γρήγορα τα μανιταρίσια σκαλοπάτια,
έ ν α, έ ν α
όπως ένα ένα έχουν φυτρώσει εκεί...
'Ακου...
12 σχόλια:
καλες εμπνευσεις!
Γεια σου σοκολάτα!
με ξετρύπωσες βλέπω...
χαίρομαι που σε "ξαναβλέπω"...
μετά από μακρά περίοδο απουσίας ευελπιστώ να συνεχίσω τη stardustia αλλά και να έχω και ένα μικρό και πιο λιγομίλητη αδελφάκι της...
χαιρομαι και μ'αρεσει αυτο το πιο λιγομιλητο γιατι τον τελευταιο χρονο εχω ενα προβληματακι με την συγκεντρωση και μου ειναι δυσκολο να διαβαζω μεγαλα κειμενα.καλη συνεχεια
εγώ να δεις...
φαίνεται λίγο η άνοιξη, λίγο η κούραση και η αλλεργία με έχουν μεταλλάξει λιγάκι...
νέο βλαστάρι
μ΄αρέσει :)
καλή αρχή
καλή συνέχεια
φιλιά
Καλορίζικια η νέα γωνιά! Ωραίο χρώμα επέλεξες για τον νέο κόσμο σου! Της θάλασσα..
το ξωτικό προφανώς έχει καθήσει στο πάνω-πάνω μανιταρένιο σκαλοπάτι και σου κάνει σσσσστ! να μην το μαρτυρήσεις για την ζημιά που έκανε.
καλέ μου helorus, ναι, αυτό είναι το νέο μου βλαστάρι, ο τόπος όπου θα καταφεύγω όταν θα με πνίγου οι πολλές λέξεις.
άλλωστε, εσύ ξέρεις από λιγομίλητα... ελπίζω κάποια στιγμή να μοιάσει λίγο με τη γωνιά σου...
Aggelika, καλώς ήρθες κι εσύ στη νέα μου γωνιά, ναι, αν κάτι μου άρεσε σε αυτήν την εικόνα ήταν αυτό το φωτεινό της μπλε που φέγγει σχεδόν πάνω στο μαύρο...
nautile μου, έγνοια σου, και το μαρτυράει το πράσινο στα ποδαράκια του...
Σσστ λοιπόν... Τι χρειάζονται άλλωστε τα πολλά λόγια; Αν ανεβούμε λίγο πιο πάνω κι είμαστε τυχεροί, μπορεί να μας τα πει το ίδιο το ξωτικό!
καλώς την πεταλούδα!
εσύ με τα όμορφα φτερά σου μπορείς να το πλησιάσεις και να φτερουγίσεις πάνω από το κεφάλι του και να δεις το όμορφο... ξωτικό του χαμόγελο!!!
Δημοσίευση σχολίου